ulive.gr

Ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο φιλμ έχει κυκλοφορήσει στα social media τις τελευταίες 2 ημέρες με τον τίτλο KONY 2012. Το αντίκτυπο που είχε ήταν τόσο μεγάλο που μάζεψε περισσότερα από 20 εκατομμύρια views, αλλά και διασημότητες όπως η Rihanna ή ο Sean “Diddy” Combs να το αναπαράγουν στους λογαριασμούς τους στο twitter. Πολύς λόγος όμως έχει γίνει για την σκοπιμότητα αυτού του φιλμ. Γιατί;

Ποιος είναι ο Kony;

O Joseph Kony είναι ο νούμερο 1 καταζητούμενος από το διεθνές δικαστήριο για Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας αυτή τη στιγμή. Αρχηγός της «οργάνωσης» Lord’s Rescue Army (Στρατός Σωτηρίας του Κυρίου), από το 1998 θεωρείται υπεύθυνος για περισσότερες από 30.000 απαγωγές μικρών αγοριών που στρατολογεί στο στρατό του, κοριτσιών που ο «στρατός» χρησιμοποιεί ως σεξουαλικές σκλάβες, δολοφονίες, ακρωτηριασμούς και πολλά άλλα σε μία από τις περιοχές της Αφρικανικής ηπείρου που είναι ξεχασμένες από θεό και άνθρωπο. Ουγκάντα, Σουδάν και Κογκό. Ο Joseph Kony πιστεύει ότι το έργο του είναι θεάρεστο. Ο στρατός του κρύβεται στη ζούγκλα και εξαπολύει επιθέσεις στους οικισμούς, παίρνοντας αυτά που του χρειάζονται. Είτε είναι άνθρωποι, είτε τα ελάχιστα φαγώσιμα.

Ο Kony έχει καταδικαστεί από το διεθνές δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ήδη από το 2005, αλλά παραμένει ασύλληπτος. Οι τελευταίες επιθέσεις του στη Δημοκρατία του Κογκό, έχει ξεσηκώσει εκ νέου ένα νέο κύμα δημοσιότητας ενάντια στη δράση του που σαρώνει στα κοινωνικά δίκτυα.

Όσοι διαμαρτύρονται γι αυτό στο twitter, χρησιμοποιούν το hashtag #StopKONY και εγκαλούν τις κυβερνήσεις τους και τα Ηνωμένα Έθνη να πράξουν όπως πρέπει.

Τι έκανε όμως τόσα εκατομμύρια ανθρώπους να ασχολούνται με αυτόν τον τρομακτικό εγκληματία;Ο Jason Russel, σκηνοθέτης και ακτιβιστής της οργάνωσης Invisible Children είναι ο αφηγητής του 30λεπτου φιλμ που έχει ξεσηκώσει τα κοινωνικά δίκτυα. Στο φιλμ αυτό παρουσιάζεται η δράση του Joseph Kony και του «στρατού» του, μέσα από τα μάτια των θυμάτων του. Με αυτή την εντυπωσιακή παραγωγή, η οργάνωση Invisible Children προσπαθεί να ενημερώσει τον κόσμο για τη δράση του στυγερού εγκληματία και να πείσει τον δυτικό κόσμο να δραστηριοποιηθεί. Το φιλμ, όπως και η οργάνωση, υποστηρίζει πως οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμβουλοι που διαθέτουν στην Ουγκάντα, μπορούν να εκπαιδεύσουν τις τοπικές αρχές ώστε να χρησιμοποιήσουν τακτικές και τεχνολογία που θα οδηγήσουν στην σύλληψη του Joseph Kony και το τέλος των βασανιστηρίων όλων των χιλιάδων θυμάτων του.

Νομιμοποιείται άλλη μία ξένη επέμβαση;

Οι επικριτές της δράσης της οργάνωσης Invisible Children επιμένουν πως τα κίνητρα των μελών της είναι σκοτεινά. Η οργάνωση χρηματοδοτείται από ιδιώτες με εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, τα οποία ξοδεύει κατά κύριο λόγο σε ταξίδια στην πολύπαθη περιοχή, ενώ θα μπορούσε να τα διαθέσει για να προσφέρει τροφή και ασφάλεια στα παιδιά της περιοχής.

Πέρα από αυτούς όμως, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που υποστηρίζουν την ιδέα της οργάνωσης και συμφωνούν πως η δράση του Joseph Kony και του «Στρατού της Σωτηρίας του Κυρίου» επιβάλλεται να σταματήσει, αλλά ταυτόχρονα, η καμπάνια που έχει ξεκινήσει με όρους καλοστημένου marketing είναι άκρως επικίνδυνη.

Ο λόγος είναι γιατί με τέτοιες μεθόδους η ανθρωπότητα μπαίνει σε ένα «τριπάκι» αυτοδικίας, νομιμοποιώντας επεμβάσεις χωρών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες σε περιοχές που δεν έχουν καμία δικαιοδοσία και λειτουργώντας ως «σωτήρες» σε πρώτη ανάγνωση. Επειδή όμως οι επεμβάσεις αυτές ποτέ δεν έρχονται χωρίς αντάλλαγμα, οδηγούν και σε μία ιδιότυπη κατοχή των περιοχών αυτών από τους «σωτήρες» τους.

Πρόσφατα παραδείγματα του σκεπτικού αυτού βλέπουμε στις καθημερινές συρράξεις σε περιοχές όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού.Οι περισσότεροι από τους επικριτές, αναγνωρίζουν τις καλές προθέσεις των δημιουργών της 30λεπτης ταινίας που σαρώνει στο διαδίκτυο.

Είναι όμως «ηθικό» να προκαλεί κάποιος με τόσο εύσχημο τρόπο το ευρύ κοινό του διαδικτύου να υποστηρίζει ξένες στρατιωτικές επεμβάσεις;