ulive.gr

Σα σήμερα, πριν από 16 χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες, ο Κρίστοφ Κισλόφσκι, σε ηλικία μόλις 55 ετών.

Μιας και τώρα τελευταία η λέξη «κρίση» ακούγεται πιο συχνά ακόμα κι από το «μαλάκας» μου ήρθε η ιδέα να παίξω με τη λέξη και να κάνω μια λίστα με δέκα αγαπημένα τραγούδια που «κρίνουν» την κρίση, οικονομική ή μη, στην Ελλάδα αλλά και παντού.

Στο «Έγκλημα και τιμωρία» ένας φοιτητής γίνεται δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία. Με αφετηρία αυτό το έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η κοινωνία, ο Ντοστογιέφσκι αναρωτιέται αν τελικά ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ είναι θύμα ή θύτης, αν μπορεί να θεωρηθεί εγκληματίας κάποιος που καταγγέλλει την κοινωνία τη στιγμή που οι υπαίτιοι πολέμων προκαλούν εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο.

«Το ότι γεννηθήκαμε εδώ δε μας κάνει Αμερικάνους. Δεν είμαι Αμερικάνος. Ούτε εσείς είστε Αμερικάνοι. Είμαστε 22 εκατομμύρια μαύροι, θύματα της Αμερικής. Εσείς κι εγώ δεν είδαμε ποτέ τη δημοκρατία. Δεν είδαμε καμία δημοκρατία στα χωράφια της Τζόρτζια, δεν είδαμε καμία δημοκρατία στους δρόμους του Χάρλεμ, του Μπρούκλιν, του Ντιτρόιτ ή του Σικάγο. Δεν υπάρχει καμία δημοκρατία εκεί. Όχι, δεν είδαμε ποτέ τη δημοκρατία. Το μόνο που είδαμε ήταν η υποκρισία. Εμείς δε βλέπουμε το Αμερικάνικο Όνειρο, το μόνο που ζούμε είναι ο Αμερικάνικος Εφιάλτης.»

Από το Malcolm-X του Spike Lee