ulive.gr

Το WebSummit 2015 ήταν ένα συνέδριο, στο οποίο ο ζήλος των επενδυτών (angel investors) να βρουν την καλύτερη επιχειρηματική ιδέα ανάμεσα στα startups ήταν μεγαλύτερος από το άγχος των νέων επιχειρηματιών να βρουν νέα χρηματοδότηση. Ήταν ένα τεχνολογικό συνέδριο που εντυπωσίασε για μια ακόμα φορά με την εξέλιξη και τη δυναμική του.

Web Summit. Ένα ετήσιο συνέδριο τεχνολογίας στο Δουβλίνο, με στόχο την ανάδειξη των νέων τεχνολογικών και των επιχειρηματικών τάσεων στο χώρο του Internet. Τίποτα ιδιαίτερο και τίποτα πρωτότυπο μέχρι εδώ, καθώς αντίστοιχα συνέδρια λαμβάνουν χώρα συνεχώς σε όλον τον κόσμο. Η ιδιαιτερότητά του συνεδρίου, ωστόσο, αρχίζει να γίνεται εμφανής αν εξετάσει κανείς τα ιστορικά στοιχεία και την ανάπτυξή του. Η διοργάνωσή του WebSummit ξεκίνησε μόλις το 2010, τη χρονιά που η τρόικα επισκέφτηκε την Ιρλανδία μετά από δύο χρόνια συνεχούς ύφεσης. Ήδη από την πρώτη χρονιά του συνεδρίου, ήτοι πριν 5 χρόνια με 500 μόλις συμμετοχές, φάνηκαν οι καρποί της επιτυχίας του, καθώς αυτό κατάφερε να προσελκύσει πολλούς ιδιοκτήτες νεοφυών επιχειρήσεων (startups) και, συγχρόνως, πολλά C-level στελέχη από εταιρείες της λίστας Fortune 500. Αυτή η επιτυχία διαδόθηκε με τις ταχύτητες που χαρακτηρίζουν τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι, ο αριθμός των συμμετεχόντων πολλαπλασιάζονταν κάθε χρόνο, αγγίζοντας το απίθανο νούμερο των 22.000 συμμετοχών το 2014.

Ρεκόρ συμμετοχών και προσωπικοτήτων
Φέτος, στην Ιρλανδία της μεγαλύτερης οικονομικής ανάπτυξης εντός Ευρώπης που έχει κάνει την ύφεση και την τρόικα παρελθόν, το Web Summit κατέγραψε ένα ακόμα ρεκόρ. 40.000 συμμετοχές από όλον τον κόσμο, με τον μέσο όρο ηλικίας μάλλον χαμηλότερο εμού, που μου απομένει λίγος χρόνος μέχρι τα δεύτερα …«άντα». Την ίδια στιγμή, η συγκέντρωση προσωπικοτήτων του τομέα τεχνολογιών ήταν εντυπωσιακή. C-levels από εταιρείες όπως οι Google, Facebook, Dell, Coca-Cola, Phillips, Microsoft, Linkedin, Spotify, Oracle, General Electric, KPMG, Accenture και πολλές άλλες. Το WebSummit του 2015 ήταν ένα event με 21 διαφορετικές και παράλληλες θεματικές ροές, οι οποίες περιελάμβαναν ομιλίες από σημαντικότατα στελέχη εταιρειών, τα οποία, σε διαφορετική περίπτωση, μπορούσε να παρακολουθήσει μόνο κάνοντας τους follow στο LinkedΙn. Στο συνέδριο επικρατούσε ένας συνεχής παροξυσμός μετακίνησης από stage σε stage, καθώς όλοι προσπαθούσαν να μην χάσουν ούτε μία στιγμή από τα λόγια όλων αυτών που βρίσκονται, πραγματικά, στις θέσεις οδήγησης των επερχόμενων τεχνοοικονομικών θαυμάτων.

Την ίδια στιγμή αυτοί οι ομιλητές παρέμεναν εύκολα προσεγγίσιμοι από την mobile εφαρμογή του Web Summit, αλλά και αυθεντικοί πάνω στην εξέδρα, χωρίς ίχνος αλαζονείας. Χωρίς καμία διάθεση κομπασμού και αυτοθαυμασμού, το μόνο που προσδοκούσαν ήταν να περάσουν τα άκρως ενδιαφέροντα μηνύματά τους και στη συνέχεια να πάρουν νέα ερεθίσματα ως ακροατές σε άλλες ομιλίες. Ίσως είναι η πρώτη φορά που βλέπω τους ομιλητές ενός συνεδρίου να παρευρίσκονται σε όλο το υπόλοιπο συνέδριο καθολικά, ως ακροατές ή επενδυτές, αλλά και να είναι τόσο ανοιχτοί σε συζήτηση. Ο χώρος του Web Summit ήταν γεμάτος από stands νεοφυών εταιρειών, που ασχολούνταν κυρίως με την ανάπτυξη Web και mobile εφαρμογών, όπου η ανταλλαγή ιδεών ήταν συνεχής και δεδομένη, ενώ η δημιουργία νέων σχημάτων, συμμαχιών και, τελικά, καινούργιων επιχειρηματικών προσπαθειών διέθετε μια συνεχή ροή και απέπνεε μια μαγική αύρα, καθώς συνέβαινε αυθόρμητα και απροσχημάτιστα. Η δύναμη του networking ξεδιπλωνόταν σε όλο της το μεγαλείο μπροστά στα μάτια χιλιάδων συνέδρων του Web Summit.

Αξιοσημείωτη η ελληνική παρουσία, αλλά…
Μέσα σε αυτήν την αξιοθαύμαστη κοσμοσυρροή από όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, διαπίστωσα με μεγάλη χαρά πως η ελληνική παρουσία ήταν σημαντική. Πρέπει να τονίσω, δυστυχώς, πως αναφέρομαι σε παρουσία Ελλήνων και όχι σε εκπροσώπηση της Ελλάδας, καθώς πολλοί από τους Έλληνες που βρίσκονταν εκεί για να παρουσιάσουν τις ιδέες τους ή τις νεοφυείς επιχειρήσεις τους έχουν μεταφέρει τις δραστηριότητές σε πιο … φιλικές χώρες, τόσο από επιχειρηματικής όσο και από φορολογικής απόψεως. Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό στοιχείο ήταν έντονο, ενώ τις μέρες του συνεδρίου δεν ήταν σπάνιο να ακούγονται ελληνικά, όχι μόνο μέσα στους χώρους του Web Summit, αλλά σε όλο το Δουβλίνο γενικότερα. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, οι ελληνικές συμμετοχές πρέπει να ήταν πάνω από 100, πολλές εκ των οποίων εκπροσωπούσαν νεοφυείς ελληνικές εταιρίες στον αντίστοιχο εκθεσιακό χώρο του συνεδρίου. Συμπεριφερόμενος σαν Έλληνας της διασποράς, δεν άφηνα καμία ευκαιρία να πάει χαμένη, μιλώντας με όσους Έλληνες συναντούσα.

Στο πλαίσιο αυτό είδα πολλές προσπάθειες, ιδιαίτερα αξιοσημείωτες, να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με το συνολικό περιβάλλον. Είδα, επίσης, το ελληνικό δαιμόνιο να καταφέρνει το κάτι παραπάνω, να βγαίνει μπροστά από τον ανταγωνισμό και να κερδίζει την αναγνώριση. Κλασικό παράδειγμα που δείχνει την προσπάθεια που καταβάλλεται από νέους ανθρώπους στη χώρα μας αποτελεί η ελληνική εταιρεία Frink, από την οποία ο Κωνσταντίνος Γέρος, τον οποίο τυχαία συνάντησα στις βραδινές εξορμήσεις, μου εξήγησε με μεγάλο πάθος την προσπάθεια που έκαναν για να αναπτύξουν μια ομολογουμένως έξυπνη ιδέα, αποφασίζοντας να ανέβουν στο Δουβλίνο λίγες μέρες πριν το Web Summit, ώστε να προωθήσουν την επιχείρηση και την εφαρμογή τους, με στόχο να λειτουργεί κατά τις μέρες διεξαγωγής του Web Summit, δρώντας ως «ζωντανή» διαφήμιση του έργου που κάνουν – όπως και πραγματικά έγινε.

Παράδειγμα προς μίμηση
Το Web Summit αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα της προσπάθειας να ξεφύγει η Ιρλανδία με δυναμικό τρόπο από την οικονομική ύφεση και τα λάθη του παρελθόντος. Η πορεία ανάπτυξης του Web Summit από το 2010 και μετά είναι χαρακτηριστική της συνολικότερης ανάπτυξης του τομέα των νέων τεχνολογιών στην Ιρλανδία – φτάνοντας σήμερα στο σημείο το Δουβλίνο να αποτελεί πόλο έλξης και κλασσικό σημείο εγκατάστασης ευρωπαϊκής παρουσίας, όλων των μεγάλων εταιριών στο χώρο του Internet και της τεχνολογίας γενικότερα. Θα προσπαθήσω να αποφύγω γενικότητες και κοινοτυπίες περί Ιρλανδικών ή άλλων μοντέλων, τα οποία θα μπορούσε ή όχι να ακολουθήσει η Ελλάδα στην προσπάθεια που κάνει ή δεν κάνει για να βγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Μοιραία, όμως, όλες τις μέρες του συνεδρίου η ίδια σκέψη γύριζε στο μυαλό μου, αφήνοντας πάντα την ίδια αίσθηση απογοήτευσης: γιατί όχι και στην Ελλάδα; Τι στερούμαστε σε σχέση με την Ιρλανδία, ώστε να κάνουμε και εμείς τα ίδια θεαματικά βήματα;

Μήπως οι διοργανωτές αυτού του συνεδρίου σκεφτόντουσαν πριν από 5 χρόνια πως θα κατάφερναν να προσελκύσουν 40.000 ανθρώπους, παρόλο το τσουχτερό εισιτήριο; Μήπως αυτό δείχνει το τεράστιο περιθώριο που υπάρχει για ανάπτυξη στον χώρο των νέων τεχνολογιών και της καινοτομίας, όταν αυτή σταματά να είναι ευχολόγιο και γίνονται ουσιαστικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση; Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί πολλές δικαιολογίες και να επισημάνει άλλα τόσα σημεία διαφοροποίησης. Όπως είναι η εγγύτητα με την υπόλοιπη Ευρώπη και συγχρόνως με την Αμερική ή οι προϋπάρχουσες υποδομές και προσπάθειες που είχαν ξεκινήσει πριν τα χρόνια της κρίσης στην Ιρλανδία. Από την άλλη, σίγουρα και η Ιρλανδία έχει κάνει λάθη στην προσπάθειά της και πάντα θα υπάρχουν σημεία άξια κριτικής.

Εξάλλου, λάθη δεν κάνει μόνο αυτός που δεν κάνει τίποτα. Ό,τι κι αν ισχύει, όμως, άλλες χώρες, με προβλήματα αντίστοιχα με τα δικά μας, προσπαθούν και όσο κι αν υπάρχουν πισωγυρίσματα, τελικά κάνουν βήματα προόδου. Γιατί όχι και εμείς; Δεν μπορούμε να διοργανώσουμε το μεγαλύτερο συνέδριο για νέες τεχνολογίες του κόσμου; Φυσικά και μπορούμε! Έχοντας έτοιμες υποδομές από μια Ολυμπιάδα προ δεκαετίας και πάντα με σύμμαχο τη θάλασσα και τον ήλιο που δίνουν στους επισκέπτες τη δυνατότητα να συνδυάσουν τη δουλειά με τη διασκέδαση, θα έπρεπε να είμαστε ο ιδανικός προορισμός. Η απόδειξη πως αυτό είναι εφικτό προκύπτει από το γεγονός ότι το Web Summit, μετά από 5 χρόνια παρουσίας στο Δουβλίνο, του χρόνου δεν θα διεξαχθεί εκεί. Τη διοργάνωση κατάφερε να «κλέψει» μια άλλη μικρή χώρα που μαστίζεται από προβλήματα ανάλογα με αυτά της Ελλάδας του σήμερα και της Ιρλανδίας του χτες: Το Web Summit 2016 θα διεξαχθεί στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας.
Πηγή: https://netweek.gr/